"ถ้าผมล้ม…แล้วยอมแพ้ คุณคิดว่าผมจะลุกขึ้นอีกได้ไหม" นี่คือคำกล่าวของ
Nick
Vujicic ยอดศิลปินผู้สร้างแรงบันดาลใจให้กับหลายๆคนทั่วโลก
แล้วคุณเคยได้ยินประโยคนี้หรือไม่
"ผมไม่มีอะไรที่เหนือกว่าคนอื่น ผมมีเพียงแค่ใจที่เหนือคน"
นี่คือคำกล่าวของบุคคลท่านหนึ่งที่มีความพิเศษในเรื่องของความตั้งใจ
อดทน และความฝัน
“สมชาย เหล่าสายเชื้อ”
เจ้าของโชว์รูม "โตโยต้าดีเยี่ยม" ที่เป็นโชว์รูมของโตโยต้าที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย
ในเนื้อที่ 22 ไร่เศษ ใช้เงินลงทุนกว่า 800 ล้านบาท และกำลังขยายไปอีก 60 ไร่และเป็นชาวจังหวัดอุบลราชธานีที่เราภาคภูมิใจ
ชีวิตของคุณสมชายกว่าจะมีวันนี้ได้นั้น
ผ่านอะไรมาเยอะมาก ทั้งการตัดสินใจเลิกเรียนกลางคัน เพียงระดับชั้น ป.5 เพื่อตามหาความฝันของตัวเอง
ผ่านการทำงานมาทุกรูปแบบทั้งที่ต้องใช้แรงกายและแรงสมอง
เกิดการเรียนรู้ด้วยตัวเองระหว่างการทำงาน หลายคำ หลายแนวคิดของคุณสมชาย
ได้สร้างประโยชน์ให้แก่ตัวเองและผู้คนรอบข้างได้เกิดแรงบันดาลใจในการสู้กับปัญหาและสร้างงานตัวเองให้ประสบความสำเร็จ
http://mlmebook.blogspot.com/2010/09/5-1000.html
ในสมัยเรียนนั้น คุณสมชายมีคุณสมบัติพิเศษเหนือกว่าเด็กนักเรียนคนอื่นตรงที่เรียนชั้นละ 2 ปี จน ถึง ป.5 ครูประจำชั้นทนไม่ได้
ต้องแอบเอาข้อสอบมาให้ที่บ้านกลัวว่าเขาจะสอบตก
คุณสมชาย ตัดสินใจลาออกจากโรงเรียน ไปทำงานตามร้านขายของชำ
ขายหนังสือพิมพ์ ฯลฯ ทำทุกอย่างที่ได้เงินเขาเป็นคนสู้งาน ทำงานที่ไหนเถ้าแก่ก็รักวันหนึ่ง เขาไปทำงานที่บริษัทเสริมสุข
ส่ง "เป๊ปซี่" ตามร้านต่างๆ ในจังหวัดอุบลฯ
ทำงานไม่กี่เดือน เขาก็ได้เป็น "พนักงานขายดีเด่น" ที่ทำยอดขายสูงสุดในประเทศไทย 1,200 กว่าลังต่อวันจำนวนลังที่ขายได้ต่อวัน มากกว่าปริมาณที่รถจะบรรทุกได้ครับ เขาขาย 2 รอบ เคล็ดลับการขายของ "สมชาย" ก็คือ “ออกรถเช้ากว่าคนอื่น” เขาออกรถตั้งแต่ตีห้า11 โมงเขาก็ขายหมด กลับมาบรรทุก "เป๊ปซี่" ใหม่อีกเที่ยวหนึ่ง แล้วตระเวนไปตามร้านอื่นๆ ต่อ "ผมไม่ได้ขายแค่ร้านริมถนน แต่ในซอย หรือตามบ้าน ผมก็ส่ง"
3 ปีผ่านไป เขาก็ยังรักษาสถิตินักขายดีเด่นเอาไว้ได้ซึ่งตามหลักเขาควรจะได้รับการโปรโมตในตำแหน่งที่สูงขึ้นแต่คุณสมชายไม่ได้ ด้วยเหตุผลว่าตำแหน่งผู้จัดการนั้นต้องมีอายุ 36 ปีขึ้นไป จึงตัดสินใจลาออก และเดินตามความฝันในวัยเด็กของเขาเขาชอบ "รถยนต์"
ทำงานไม่กี่เดือน เขาก็ได้เป็น "พนักงานขายดีเด่น" ที่ทำยอดขายสูงสุดในประเทศไทย 1,200 กว่าลังต่อวันจำนวนลังที่ขายได้ต่อวัน มากกว่าปริมาณที่รถจะบรรทุกได้ครับ เขาขาย 2 รอบ เคล็ดลับการขายของ "สมชาย" ก็คือ “ออกรถเช้ากว่าคนอื่น” เขาออกรถตั้งแต่ตีห้า11 โมงเขาก็ขายหมด กลับมาบรรทุก "เป๊ปซี่" ใหม่อีกเที่ยวหนึ่ง แล้วตระเวนไปตามร้านอื่นๆ ต่อ "ผมไม่ได้ขายแค่ร้านริมถนน แต่ในซอย หรือตามบ้าน ผมก็ส่ง"
3 ปีผ่านไป เขาก็ยังรักษาสถิตินักขายดีเด่นเอาไว้ได้ซึ่งตามหลักเขาควรจะได้รับการโปรโมตในตำแหน่งที่สูงขึ้นแต่คุณสมชายไม่ได้ ด้วยเหตุผลว่าตำแหน่งผู้จัดการนั้นต้องมีอายุ 36 ปีขึ้นไป จึงตัดสินใจลาออก และเดินตามความฝันในวัยเด็กของเขาเขาชอบ "รถยนต์"
คุณสมชาย เดินไปสมัครงานที่
"โตโยต้าอุบลราชธานี" ดีลเลอร์ขายรถโตโยต้าเก่าแก่ในเมืองอุบลฯ คำถามแรกที่เจอก็คือ "จบอะไรมา
" พอบอกว่า ป.5 เถ้าแก่ก็ปฏิเสธ "ตอนนี้เขารับแต่ ปริญญาตรี หรือ ปวส." "สมชาย" รู้ว่าคุณสมบัติสู้ไม่ได้ เขาจึงยื่นข้อเสนอใหม่ เป็นข้อเสนอแบบ "ก๊อดฟาเธอร์" " นี่คือ “ข้อเสนอที่ปฏิเสธไม่ได้" "ก๊อดฟาเธอร์"
นั้นใช้บารมีหรือความเหี้ยมโหดทำให้คนฟังต้องสยบยอมแต่ข้อเสนอของคุณสมชายเป็นข้อเสนอที่คนฟังไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร
1.ทำงานอะไรก็ได้
2.เงินเดือนเท่าไรก็ได้
3.ทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด
"เถ้าแก่"
คนไหนเจอคนมาสมัครงานแล้วเสนอเงื่อนไขแบบนี้
อย่างน้อยเขาก็ต้องรู้สึกว่าไอ้เด็กคนนี้มันต้องขยัน
และตั้งใจจริงอย่างแน่นอนนั่นคือ เหตุผลที่ "เถ้าแก่" ตัดสินใจรับคุณสมชายเข้าทำงาน
เริ่มต้นงานแรกด้วยการปัดกวาดรถและทำทุกอย่างที่
"เถ้าแก่" ใช้จนวันหนึ่ง "เถ้าแก่"
สั่งให้เขาไปส่งรถให้ลูกค้าที่ยโสธรให้เงินไป 30 บาท 2
ชั่วโมงหลังจากนั้นเขากลับมาพร้อมกับตังค์ทอน 13 บาท ขับรถไปส่ง
และนั่งรถโดยสารกลับมาไม่อู้ และซื่อสัตย์เมื่อ โชว์รูมที่ยโสธรมีปัญหา
"เถ้าแก่" จึงส่งเขาไปดูแล
3
เดือนแรกเขาขายไม่ได้เลยสักคันเดียวแต่สิ่งหนึ่งที่ "สมชาย" ค้นพบก็คือ
คนที่มีรถเก่า ส่วนใหญ่อยากซื้อรถคันใหม่ แต่จะซื้อได้ก็ต้องขายรถเก่าให้ได้ก่อน
"สมชาย" จึงใช้กลยุทธ์หาพ่อค้ารถมือสองมารับซื้อรถพอขายรถเก่าได้
เขาก็จะมาซื้อรถใหม่กับคุณสมชายยอดขายรถโตโยต้าที่ยโสธรพุ่งขึ้นเรื่อยๆสิ้นปี
"เถ้าแก่" จัดงานปีใหม่ และบอกกับพนักงานทุกคนว่าสาขาอุบลฯ
นั้นอยู่รอดได้เพราะสาขายโสธร "หนู" ช่วย "ราชสีห์" คุณสมชายทำงานที่ "โตโยต้าอุบลฯ"
15 ปีเมื่อ "เถ้าแก่" เสียชีวิต เขาก็ตัดสินใจลาออกเลิกเป็น
"ลูกจ้าง" และเริ่มต้นชีวิต "เถ้าแก่" ตั้งแต่วันนั้น
นี่แหละครับชีวิตที่เขาเรียกกันว่า
“นักสู้ป.5
สมชาย เหล่าสายเชื้อ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น